De fiscaal vertegenwoordiger en de fiscaal agent hebben dezelfde taak, d.w.z. in opdracht van hun klant alle btw-formaliteiten en btw-verplichtingen uitvoeren: btw-registratie, indienen van btw-aangiftes, indienen en opvolgen van verzoeken om terugbetaling, communicatie met de lokale belastingautoriteiten, assistentie bij een fiscale controle, enz.
Het fundamentele verschil tussen de fiscaal vertegenwoordiger en de fiscaal agent ligt in de omvang van hun aansprakelijkheid. In tegenstelling tot de fiscaal agent is de fiscaal vertegenwoordiger namelijk over het algemeen hoofdelijk aansprakelijk voor de betaling van de door de vertegenwoordigde vennootschap verschuldigde btw. Dit betekent dat als het bedrijf failliet gaat, de belastingdienst het geld rechtstreeks kan terugvorderen van de fiscale vertegenwoordiger. De fiscale vertegenwoordiger vormt dus een financiële garantie voor de belastingdienst.
Deze financiële garantie is echter overbodig wanneer het land waar de onderneming is gevestigd en het land waar de onderneming een btw-plichtige activiteit uitoefent, een internationaal verdrag inzake bijstand bij de invordering van belastingschulden hebben gesloten. In deze situatie kan de lokale belastingdienst de hulp inroepen van de belastingdienst van het land van vestiging om het geld rechtstreeks van de onderneming terug te krijgen. Om deze reden zijn in de Europese Unie gevestigde bedrijven nog steeds vrijgesteld van het aanwijzen van een fiscaal vertegenwoordiger in een andere lidstaat, aangezien internationale bijstand in belastingzaken binnen de EU verplicht is.
Omgekeerd laat Richtlijn 2006/112/EG voor ondernemingen die buiten de Europese Unie zijn gevestigd, de lidstaten de keuze om ondernemingen al dan niet te verplichten een fiscaal vertegenwoordiger aan te wijzen. Terwijl de meeste lidstaten hebben gekozen voor de verplichting om een fiscaal vertegenwoordiger aan te wijzen, kiezen andere lidstaten, zoals Tsjechische Republiek, ervoor om geen beroep te doen op een fiscaal vertegenwoordiger, zelfs als er geen internationaal verdrag inzake bijstand bij de invordering van belastingvorderingen. In dit geval wordt gezegd dat er geen fiscale vertegenwoordiging bestaat.